مقایسه طرحواره های هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، افسردگی اساسی در دوره بهبودی و جمعیت غیربالینی

هدف: متمایز کردن اختلالات خلقی از یکدیگر می تواند به تشخیص دقیق و درمان مؤثر آن ها کمک کند. بنابراین تحقیق حاضر قصد دارد تا تفاوت های بین بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، افسردگی اساسی و جمعیت غیربالینی را در طرحواره های هیجانی شناسایی کند. روش: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی مقطعی بود.نمونه تحقیق شامل 102 نفر (34 بیمار با اختلال دوقطبی، 34 بیمار با اختلال افسردگی اساسی و 34 نفر جمعیت غیر بالینی) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آن ها از نظر سن، جنس و تحصیلات با یکدیگر همتا شدند. آزمودنی ها توسط مصاحبه بالینی ساختار یافته تشخیص داده شد و خلق شان توسط مقیاس درجه بندی یانگ  و پرسشنامه افسردگی بک درجه بندی شد. ghq هم برای جمعیت غیربالینی استفاده شد. سپس از هر سه گروه خواسته شد تا پرسشنامه طرحواره هیجانی لیهی را پر کنند. داده ها توسط روش anova شد یافته ها: نمرات اختلال دوقطبی و افسردگی در lessیافتهها به طور معناداری متفاوت از جمعیت غیربالینی بود. اما هیچ تفاوتی بین خودشان نبود. نمرات در مقیاس های تأییدطلبی، ارزش ها، پذیرش و ابراز به شکل معناداری در اختلال دوقطبی بالاتر بود. اما طرحواره ناسازگارانه سرزنش در بیماران افسردگی اساسی بالاتر بود. نتایج: مبتنی بر نظریه لیهی، طرحواره های سازگارانه در جمعیت غیربالینی نسبت به اختلالات خلقی فعال تر هستند. هرچند که هیچ تفاوتی بین گروه های بالینی در طرحواره های سازگارانه وجود ندارد، تحقیق بیشتری لازم است تا این یافته را توضیح دهد.